Dni mijają leniwie, auto wciąż stoi pod Tarnobrzegiem. Jest to spowodowane głównie zmianą docelowego silnika, na którą zdecydowałem się już po oddaniu auta. Zmiana wymusiła poszukiwania, poszukiwania wymusiły przestój, przestój spowodował wypadnięcie z kolejki... Na szczęście ten stan rzeczy już wkrótce ulegnie zmianie i rozpocznie się to, co rozpocząć się miało w zeszłym roku. Tymczasem kompletuję elementy tylnego zawieszenia.
Udało się, temat silnika został dopięty. W poprzedni czwartek pojechałem do Warszawy do Dr Vette na odbiór tej pięknej bestii. Muszę przyznać, że o ile na zdjęciach silnik prezentuje się fajnie, to na żywo robi jeszcze lepsze wrażenie. Niesamowite jak kompaktowy jest przy tej ogromnej pojemności.
Przy okazji mogłem podziwiać Corvetty, których całe stado stoi przed warsztatem.
Post trochę spóźniony, ale w końcu można powiedzieć, że startuje temat swapu. Długo zabierałem się do napisania choćby kilku słów na ten temat, mimo, że auto zostało odprowadzone do Tarnobrzegu już dawno. Po prostu po drodze wynikło niespodzianek (podyktowanych głównie zmianą jednostki, która ostatecznie trafi pod maskę Złotej) tak więc temat trochę się przeciągnął, ale wszystko wskazuje, że w styczniu zacznie się zabawa. Poniżej historia dochodzenia w bólach do wersji końcowej.
Za każdym razem, kiedy udaje się zakończyć kolejny etap budowy auta, na mojej twarzy pojawia się banan. Nie inaczej było tym razem. Nareszcie udało się zamknąć temat hamulców. Raz, że cieszy efekt finalny, bo wyszło to dokładnie tak jak sobie to wymyśliłem, a dwa, że teraz auto jest już gotowe na to na co najbardziej ostrzyłem sobie zęby, czyli na swapa.
Coś w tym jest, jeśli chodzi o tak zwaną "złośliwość rzeczy martwych". Auto działało w zasadzie bezawaryjnie przez ostatnie 5 lat, a teraz gdy ustalona jest już data swapa, silnik zaczyna odmawiać posłuszeństwa...
Zniszczony ma masce lakier został już poprawiony - prawdę mówiąc to cała maska została pomalowana od nowa. Po odebraniu od lakiernika nacieszyłem się autem aż pół dnia, bo w drodze powrotnej do Poznania umarła chłodnica.
Żeby nie było, że temat umarł, postanowiłem napisać małą aktualizację. Co prawda nie wiele się działo przez ostatnie pół roku, ale coś tam do przodu idzie - o tym za chwilę.
Po pierwsze przeprowadziłem się do Poznania, co za tym idzie Złota zmieniła miejsce stacjonowania. Oczywście nie mógłbym zostawić auta pod chmurą, więc smoczyca śpi sobie grzecznie na parkingu podziemnym na wykupionym miejscu.
Wolny czas - tak, słyszałem kiedyś o czymś takim, ale to chyba tylko legenda... Mimo to jakoś krok po kroku, powolutku udaje się realizować założony plan. Wielkimi krokami zbliża się wymiana hamulców, więc najpierw należało dopiąć temat związany z kołami. Myślę, że mimo wszystko wyszło całkiem nieźle, choć w pewnym momencie - gdy felgi miały już opony, ale jeszcze leżały obok auta - miałem raczej mieszane uczucia.
Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, to na wiosnę skończone będą hamulce. Niestety okazało się, że mało jest fajnych zestawów, które zmieściłyby się w feldze 17-calowej. Tak więc musiała nastąpić zmiana na większe obręcze. Wybrałem 18 cali, bo tu już da się coś sensownego upchnąć, a auto nie wygląda jeszcze jak wóz drabiniasty, jak ma to miejsce przy 19" i w górę.
Tydzień temu odebrałem auto od Orła. Co za tym idzie - jak łatwo się domyślić - zakończona została również faza trzecia (zawieszenie). Jeszcze raz muszę wspomnieć o niesamowitym podejściu Orła do tematu. Z resztą, aby nie być gołosłownym, zapraszam do czytania i oglądania.
Nareszcie nadeszła ta długo wyczekiwana chwila, kiedy mogę odhaczyć kolejną zakończoną fazę projektu. Całe podwozie jest już zabezpieczone konserwacją polimerową, tak więc nie sądzę, aby przez najbliższe kilkanaście lat trzeba było cokolwiek dalej ruszać w tej kwestii (polimer często jest używany do konserwowania dostawczaków i terenówek, a to mówi samo za siebie).
