Silnik siedzi już w komorze o własnych siłach, na wyspawanych łapach. Miska olejowa, jak już chyba wcześniej wspominałem była niewypałem, tak więc konieczne okazało się stworzenie zupełnie nowej, od zera. Jest bardzo niska, więc wisi bezpiecznie daleko od ziemi.
Miło mi poinformować, że silnik w końcu wylądował w karoserii. Co prawda na razie tylko na chwilę, w celu przymiarki, ale niebawem zagości na dobre. Jak łatwo się wobec tego domyślić, M50 zakończył już swoją dwudziestoośmioletnią służbę. Przynajmniej tutaj.
Niestety nie wyszło tak jak chciałem. Po roku oczekiwania zdecydowałem się przenieść auto do innego warsztatu. Padło na MGarage Motorsport, jako że chłopaki mają już spore doświadczenie w swapach LSów.Mam nadzieję, że teraz już wszystko pójdzie sprawnie i niebawem Złota będzie się poruszać o własnych siłach.
Moje zaangażowanie w projekt też zostanie trochę zmniejszone, tzn. tam gdzie nie muszę i nie mam wiedzy, tam nie będę musiał się udzielać.
Po prawie rocznej obsuwie swap w końcu w pełni rusza. Nie wszystkie graty są jeszcze skompletowane, np. z osprzętu silnika nie ma jeszcze praktycznie nic - ale to akurat celowe, bo nie wiadomo jeszcze, które części będzie trzeba wziąć od Corvette lub Camaro, które może lepsze będą z E34, a może niektóre będzie trzeba jeszcze od czegoś innego przeszczepić. To wszystko wyjdzie, jak już silnik będzie siedział w komorze.
Dni mijają leniwie, auto wciąż stoi pod Tarnobrzegiem. Jest to spowodowane głównie zmianą docelowego silnika, na którą zdecydowałem się już po oddaniu auta. Zmiana wymusiła poszukiwania, poszukiwania wymusiły przestój, przestój spowodował wypadnięcie z kolejki... Na szczęście ten stan rzeczy już wkrótce ulegnie zmianie i rozpocznie się to, co rozpocząć się miało w zeszłym roku. Tymczasem kompletuję elementy tylnego zawieszenia.
Udało się, temat silnika został dopięty. W poprzedni czwartek pojechałem do Warszawy do Dr Vette na odbiór tej pięknej bestii. Muszę przyznać, że o ile na zdjęciach silnik prezentuje się fajnie, to na żywo robi jeszcze lepsze wrażenie. Niesamowite jak kompaktowy jest przy tej ogromnej pojemności.
Przy okazji mogłem podziwiać Corvetty, których całe stado stoi przed warsztatem.
Post trochę spóźniony, ale w końcu można powiedzieć, że startuje temat swapu. Długo zabierałem się do napisania choćby kilku słów na ten temat, mimo, że auto zostało odprowadzone do Tarnobrzegu już dawno. Po prostu po drodze wynikło niespodzianek (podyktowanych głównie zmianą jednostki, która ostatecznie trafi pod maskę Złotej) tak więc temat trochę się przeciągnął, ale wszystko wskazuje, że w styczniu zacznie się zabawa. Poniżej historia dochodzenia w bólach do wersji końcowej.
Za każdym razem, kiedy udaje się zakończyć kolejny etap budowy auta, na mojej twarzy pojawia się banan. Nie inaczej było tym razem. Nareszcie udało się zamknąć temat hamulców. Raz, że cieszy efekt finalny, bo wyszło to dokładnie tak jak sobie to wymyśliłem, a dwa, że teraz auto jest już gotowe na to na co najbardziej ostrzyłem sobie zęby, czyli na swapa.
Coś w tym jest, jeśli chodzi o tak zwaną "złośliwość rzeczy martwych". Auto działało w zasadzie bezawaryjnie przez ostatnie 5 lat, a teraz gdy ustalona jest już data swapa, silnik zaczyna odmawiać posłuszeństwa...
Zniszczony ma masce lakier został już poprawiony - prawdę mówiąc to cała maska została pomalowana od nowa. Po odebraniu od lakiernika nacieszyłem się autem aż pół dnia, bo w drodze powrotnej do Poznania umarła chłodnica.
Żeby nie było, że temat umarł, postanowiłem napisać małą aktualizację. Co prawda nie wiele się działo przez ostatnie pół roku, ale coś tam do przodu idzie - o tym za chwilę.
Po pierwsze przeprowadziłem się do Poznania, co za tym idzie Złota zmieniła miejsce stacjonowania. Oczywście nie mógłbym zostawić auta pod chmurą, więc smoczyca śpi sobie grzecznie na parkingu podziemnym na wykupionym miejscu.
